يا محمد(ص) و يا خديجه(س) قدم نورسيده مبارك

محمدست و غرورش به ناز  و دلبريی ات

تـــو آن زنی كه خـــدا بــر تــو افتخار كند

به جز علی نبود كس برای همسری ات

مسيح ! آن كه كلامش رهاند مريم را

اسيـــر شد به شكوه كــلام آوری ات

تــــو آن پرنده ی بــــالا نشين فردوسی

زمين نداشت مجالی به بال گستری ات

چه سرنوشت قشنگی كه بر حسين و حسن

نــــهاده اســـت خـــدا  منتی زمـــادری ات

فقط از اين همه زن ،زينبين می دانند

چه اعتبار بزرگيست شأن دختری ات

بلال و فضه غلام و كنيز  می ماندند

اگر نبودبه سر شوق  بنده پروری ات

ميـــان صحنه ی محشر قدم چو بگذاری

به پا كنی دو قيامت ز شور محشری ات

خوشا به حال كسانی كه سير می نوشند

كنــار حوض تو  از جــام مهر كوثــــــری ات

علی كه صاحب لحن و كتاب ناطق بود

سكوت كرد به هنگامه ی سخنوری ات

سراينده : ياسر قربانی

التماس دعا

منبع:عاشورائیان محله کرناسیان دزفول

خديجه می چشد امروز طعم مادری ات